قربانيان خاموش جنگ

قربانيان خاموش جنگ

پرويز پرستويي

اشاره : پرويز پرستويي بازيگر سرشناس سينماي ايران چندي پيش در اينستاگرام خود اشاره‌اي در خور تامل به يک واقعه تاريخي داشت و به نکاتي نيز در ارتباط با هشت سال دفاع مقدس اشاره کرده بود که متن کامل آن را به همراه عکس مرتبط مي خوانيد و مي بينيد.
چندي پيش عکسي را ديدم که در آن يـک سرباز آلمان شرقي را نشان مي‌داد که براي کودک جامانده از خانواده‌اش سـيـم خاردار ديـوار برلـيـن را کنار زد. ايـن سرباز به دلـيـل خـيـانت به کشور اعدام شد. او در دفتر خاطرات خود نوشته «گاهي انسان بودن گناه بزرگي است. اکنون مي‌دانم به خاطر کمک کردن به کودکي بي‌گناه که بازيـچه جنگ و خشونت شده است، فردا قبل از طلوع آفتاب مرا به دستان خداوند مي‌سپارند. مي‌دانم که انسانـيـت هرگز نمي‌ميرد ولي بدانـيـد که گاهي انسانـيـت گناه بزرگي است».
مجسمه ايـن سرباز در هفتاد کشور دنـيـا ساخته شد و 317 خـيـابان در دنـيـا به نام ايـن انسان بزرگ نامگذاري شد و آن کودک هم بنـيـانگذار يـکي از بزرگ‌ترين بنـيـادهاي خـيـريـه در کشور آلمان شد.
به قول برتراند راسل «از خودتان انسانـيـت به يـادگار بگذاريـد نه انسان؛ تولـيـدمثل را هر جانوري بلد است.» در دوران دفاع مقدس هم سربازان بسياري براي آزادي اين مرز و بوم از جان و مال خود گذشتند. جنگ هشت ساله ما در پي تجاوزي آشكار صورت گرفت و بنابراين آنچه مردم ما انجام دادند حضوري داوطلبانه و عاشقانه درجبهه‌ها در پي هدفي مقدس كه دفاع از ميهن نام داشت، بود. سرمايه‌هاي عظيمي در اين مملكت،آسيب جدي ديدند و سلامتي وجان خود را از دست دادند.چه بسيار مادراني كه براي هميشه چشمشان به راه بازگشت فرزند باقي ماند و چه بسيار زناني كه در غياب همسران به تنهايي حافظ حريم خانواده و مسئول تربيت فرزندان خود گشتند و چه بسيار فرزنداني كه جنگ نيمي از تمام دنياي كودكي آنها را ربود. چه بسيار جواناني كه با فداكردن قسمتي از جان خود،بقيه عمر خود را قصه‌اي كردند از تنهايي‌هايشان، دردهايشان، موج‌هاي خاطراتشان و نفس‌هاي تا ابد زخمي‌شان، و چندين بار در روز تا مرز شهادت وتا ديدار خدا رفتن و بازگشتنشان. شهيداني زنده و آرام و باشكوه با عشقي كه هرگز در وجودشان رو به سردي نگراييده و حماسه‌اي كه بعد از حماسه جنگ براي خانواده و خود آنها تازه آغاز شده است.كودكان ديروز قربانيان ساكت و خاموش آن هنگام با آسيب‌هايي به جا مانده تا ابد بر ذهن و روانشان از جنگ گاهي به دوره اين كتاب پر از افتخار و رنج مي‌پردازند و بر آنچه روزگاري بر مردم اين سرزمين گذشته به تامل نگاه مي‌كنند.