آسیبهای اجتماعی برخی از دانش آموزان دختر در مقطع متوسطه اول

آسیبهای اجتماعی برخی از دانش آموزان دختر در مقطع متوسطه اول

نگارنده : احمد لطفی

دانش آموزان مدارس یا دبیرستان های دخترانه کشور، که در سه پایه ی اول متوسطه مشغول تحصیل هستند،
درکنار دانش آموزان موفق، یکسری از دانش آموزان نیز از لحاظ اخلاقی، عاطفی و تحصیلی دارای افت تحصیلی می باشند. مشاهدات علمی بیانگر آن است که حدود پنجاه در صد از این دختران آستانه ی صبرشان پائین است، از لحاظ درسی قادر به همترازی با سایر دانش آموزان زرنگ نیستند. یکسری از آنها روحیه ی تمرد و پرخاشگری دارند. البته بررسی ها نشان داده است، که این طیف از دانش آموزان در خانواده های نامتعادل، و از هم گسسته می باشند.برخی از انها پدر و مادرشان اختلاف دارند، و تامرحله ی نزدیک طلاق هستند.
برخی نیز به علت شکاف نسلی، با نسلِ قبل از خویش ، دارای اختلافات رفتاری می باشند.
بعضی از دانش آموزان کشور، خانواده های فقیری دارند، و احتمال دارد،
صبحانه نخورده در کلاس درس حاضر شوند.آنها گاها» پول توجیبی ندار ند، تا از بوفه
خوراکی بخرند.
حجم سنگین درسها و شیوه ی آموزش و پرورش کتاب و نمره محور موجب شده، تا برخی از دانش اموزان از این شیوه ی خشک و کلیشه ای بیزار باشند، و از لج هم که شده، درس نمی خوانند.
نکته ی دیگر آن است
که فضای مجازی جای گفتمان خانواده، و مدیران و معلمان را پُر ساخته است. از بس خانواده ها و معلمان سرگرم مشکلات خویش هستند، شوربختانه قادر به ارتباط درست با بچه هانیستند.
براساس مقوله انسجام، حس تعلق و عشق و حمایت خانواده و مدرسه از دانش آموزان آنها احساس تعلق به گروه پیدا می کنند. و در نهایت افرادی که انسجام و ارتباط خوبی با همکلاسان، مدرسه و خانواده دارند، کمتر دچار آسیبهای اجتماعی می شوند.
نکته ی دیگر آن است که خانواده ها و معلمان باید اطلاعاتشان به روز باشد. و وسعت دیدی بالاتر از جامعه ی سنتی داشته باشند. بطور مثال هنوز نوجوانان مسایل جنسی را باید از دیگران و فضای مجازی بیاموزند. دخترها و پسرها در یک سنی ولو سنی که هنوز تحصیلاتشان را تمام نکرده باشند، و شغلی ندارند، متولیان برای مشکلات جنسی آنها راه حلی بیندیشند. واقعیت آن است که غریزه ی جنسی به آنها فشار می آورد. هیچکس از متولیان آموزش و پرورش راه حلی منطقی برای این معضل ارائه نمی کند. معلمانِ نسل قبل از ما می گفتند؛ نماز و روزه بگیرید، ورزش کنید، شاید جلوی فشارهای روحی و روانی غریزه ی جنسی را بگیرید.
الان در این شرایط که فضای مجازی آموزه های ملموستری را ارائه می کند. امروزه در برخی دبیرستانهای کشورخصوصا» شهرهای کوچک، به خاطر این که دختری با پسری حتا از دور با هم مواجه نشوند، والدینشان سریع با ماشین آنها را به منزل می رسانند. این شیوه ی تفکیک جنسیتی و تاکید بر روی محفوظات درسی، تا حدودی بچه ها را دلمرده و پرخاشگر و به نوعی اعتماد به نفسشان نیز کاهش می یابد. ابا این رویه دانش آموزان همواره نیازمند یک حامی هستند. و به عبارتی روحیه ی استقلال طلبی آنها را خدشه دار می کنند. در جامعه ی ما طوری دختر و پسرها را از هم جدا کردیم، که آنها از افراد غیر همجنس شان بی اطلاع هستند.
در گذشته بچه ها به صورت لشگری در خیابان شجاعانه به منزل می رفتند. و قادر به حفظ خویش از نامحرم بودند. اما امروز با چنین تنگناهایی نیاز به راه حل هست. ماخود عاجزیم، که راه حل ارائه کنیم. اگر راهی نجوئیم، انحراف و آسیب بدتری رخ خواهد داد.
راه کار کاهش آسیبها به قرار زیراست؛
۱- برای پرورش دانش آموزانی با شخصیت سالم، نیازمند خانواده ای هستیم، که روح و روان آنها از سلامتی ویژه ای برخوردار باشد.
۲- حضور والدین در جمع خانواده، و وقت گذاشتن برای گفتمان، تفریح و درک فرزندانشان راه گشا خواهد بود. البته لازمه اش داشتن در آمد کافی است.نه اینکه والدین برای حداقل معیشت گرفتار باشند.
۳- گذشته از درکنار هم بودن والدین در فضا و زمان مشخص ، به عبارتی دیگر گذشته از حضور فیزیکی، داشتن رابطه ی اجتماعی، و آموزشی، و مسئله وجود ارتباطات کلامی در بین اعضای خانواده از اهمیت به سزایی برخور دار است.
در گفتگو ی دو طرفه هر دو حق اظهار نظر و عقیده دارند. درسطح کشور گاه بچه ها بر مبنای حس استقلال طلبیشان بدون روسری و یا کم حجاب ظاهر می شوند، فوری از طریق آمران به معروف و یا مدیران و مربیان باخشونت با دانش آموزان برخورد می کنند. در حالیکه نوجوانان در حال کسب تجربه هستند و غرور نوجوانی دارند. در حقیقت پاسخ غرور، شعور است.با منطق و استدلال آن هم خصوصی باید به افراد راهنمایی لازم را ارائه نمود.
۴- برخی دانش اموزان به خاطر برخورد نادرست والدین، معلمان، مربیان و مدیران افسرده و منزوی می شوند. همین برخورد ناصحیح موجب پرخاشگری، افسردگی،مدرسه گریزی، افت تحصیلی، اعتیاد ، و خودکشی و...می شوند. پس باید با دانش اموزان برخورد صحیح و رفتار نرم جایگزین خشونت، تنبیه و تحقیر گردد.
۵- با توجه به این که، خانواده های سنتی به فرزند ذکور اهمیت بیشتری می دهند، طبق یک تحقیق عزت نفس دختران نسبت به پسران پائین تر است.بنابراین در شرایط مساوی و آموزش مهارت زندگی، برای هردو جنس پسر و دختر، موجب افزایش عزت نفس و اثرات مثبت می باشد.
درحقیقت آموزش درست، و به تعویق انداختن زمان مصرف سیگار و مواد مخدر و .... به وسیله همسالان ، رشد توانایی های فردی در مقابله با استرس حل مشکل ، و اعتماد به نفس و آسیب هایی نظیر خودکشی، و فرار از خانه و مدرسه را کاهش می دهد.
۶- سواد مادران موجب کاهش افت تحصیلی می شود. چون مادران وقت بیشتری برای امور آموزشی و تربیتی فرزندان هزینه می کنند.
آسیبهای جوانان و دانش آموزان به شرح زیر است؛
۱- فقر و گاه بیماری والدین، و اختلاف و در گیری آنها
۲- دانش آموزان بر اثر مقایسه ی خود با دوستانشان، اگر کم بیاورند غصه می خورند، و روحیه ی درس خواندن و حتا ورزش کردن را ندارند.
۳- برخی از دانش آموزان منزوی و گوشه گیرند. احتمالا» مکان زندگی و یا مسیر ایاب و ذهاب آنها امنیت لازم را ندارد. سالها پیش دختری گریان به کلاس امد وقتی علت گریه اش را پرسیدند، وی گفت، در روستا تا سوار ماشین می شویم، فلان پسر مرا اذیت می کند. و یا دختر دیگری گفت در یک عروسی با لباس نیمه عریان رقصیدم. حالا پسر همسایه با عکسها یی که از من گرفته، مرا تهدید می کند.
آن مشکلها با آوردن پدر دانش آموزان پسر به دبیرستان و نصایح و تعهد لازم مشکل مرتفع شد.