چرا خشونت چرا جنگ!

چرا خشونت چرا جنگ!

محمد رستمی- فعال فرهنگی

جهان امروز بیش از هر زمانی از خشونت، تروریسم و افراطی‌گری رنج می‌برد.  قربانیان این خشونت بی‌گناهانی هستند که تاوان سود کمپانی‌های اسلحه فروشی، طراحی نظریه‌پردازی صهیونیسم بی‌رحم و شیوخ مرتجع وهابیت را می‌پردازند.

زمانی کودکان افغان در هرات قندهار مزارشریف و کابل سرودهای شاد می‌سرودند، نوای اذان در مناره‌های مساجد موصل به گوش می‌رسید و بازارهای دمشق و حلب پذیرای هزاران گردشگر مشتاق بود.

اما امروز بوی خون و باروت و صدای بمب و گلوله به موسیقی غمبار آن‌ها تبدیل شده است. آنان گاهی زیر آوار بمباران می‌مانند بی‌آنکه فرصتی داشته باشند تا رؤیاهای خویشتن را نقاشی کنند.

در جهانی که اطلاعات به شکل وسیعی توزیع شده، است و وسایل ارتباط جمعی و رادارها حتی حرکت پرندگان سیبری را به سمت آب‌های گرم جنوب در فصول سرد سال رصد می‌کنند و مسیر حرکت زنبورها را از آند تا آلپ را ردیابی می‌نمایند بسیار ساده لوحانه خواهد بود که مجامع جهانی خود را از داشتن مأوا و مقصد و مقصود تروریست‌ها به جهالت و بی‌خبری بزنند و با همه آگاهی‌های اطلاعاتی مراسم عروسی دختران یمنی را با بمباران به عزا تبدیل کنند.

امروز تروریسم زاییده اتاق فکرهای صهیونیسم و تفکرهای متحجرانی است که با پول نفت و اسلحه سازندگان آن سازماندهی شده است.

چگونه می‌توان باور کرد که این همه مبادلات اقتصادی و ارتباطاتی از دیدگاه جهانیان پنهان بماند  چگونه می‌توان باور کرد که به عادلانه بودن مناسبات بین‌المللی اذعان کرد در حالیکه هنوز دلارهای نفتی گزارش‌های نهادهای جهانی را به راحتی دستکاری می‌کند.

ریشه تروریسم و خشونت از جایی برمی‌خیزد که دیگران را به رسمیت نمی‌شناسد و خود را در حصار تنگ و تاریک محبوس کرده است و تیشه به ریشه صلح می‌زند ذهن‌های بیماری که حیات خود را در ممات و نابودی دیگری می‌جوید ذهن‌های که خشونت را تنها عامل بقای خویشتن می‌دانند و بیش از آنکه به ساختن بپردازند ویرانی و آوارگی را به انسان‌های بی‌گناه تحمیل می‌کنند.

خشونت زاییده  انسان‌هايی است که عشق را به کنار نهاده‌اند و سیطره را ارج نهاده‌اند. منابع خویش را به جیب دلالان سلاح‌های کشتار جمعی واریز می‌کنند تا ویرانی را در کوچه‌های همسایه خویش به نظاره بنشینند  تا رقص مترسکی صهیونیست را تماشا کنند که درکوچه بن بست جنگ بسان مرداب گرفتار شده است،