رنگین کمان 1139

ویژه نامه سوگ
سروده های زلزله کرمانشاه

 ظاهر سارایی

ئەڕا لەرزی زەمین! دە ژێر پامان
چ خاوێ دیتە هەم ئمشەو ئەڕامان

زەمین! ت داڵگ ئیمەی، ئەڕا چە
دە ناکامەو کوشی باوگ و برامان

نیەزانم خۊن کی خوازی دە ئیمە
نیەزانم قەرت چە دیری دە لامان

زەمین! دی بەس بکە ئێ زڵم و زوورە
چەسە ئاخر خەتامان و گونامان

دڵت چۊ بڕۊه 1کەێ ئەێ بێ‌مرووەت!
بوەیتەو ژێرِ گل نازکْ‌ نەمامان 2

دڵِ تِ دە خەزەو ژەنیاگه؛ ڕا یە
گڕێ نیەیلی دە دنیا دڵنێامان3

دە وە ترسم ک یەێ ڕووژێ بسووزی
وە ئاهـ و ئاگر نووڕو نزامان 4

فرێشتە بۊمنە، ئۊشن زەمانێ
گونا کردیمنەو دانە سزامان؛

چە بۊ ئاێم دە ئەو دارە نەخواردا
نەکردا وە بەڵاێ تو موبتەڵامان

تەک و تنیایمن ئیمە دەێ جهانە
تەک و تەنیا، خوەمانیم و خودامان

زه‌مین ها ژێرپامان و دە بانەو
دوارِ ئاسمانە سەرپەنامان

نییمن دڵنێا دە ئێ زەمینە
گڕ یەێ جا بڕێ دە گیان تەمامان6

مەلەرزن ئەێ زەمین ماڵ خوەشیمان
مەشێون ئەێ زەمان لێز سەفامان
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1-چه جوري دلت مي‌آيد. 2- كنايه از جوانان و نوجوانان. 3- دل تو از غضب و فاجعه ساخته شده است، به همين خاطر لحظه‌اي ما را آسوده نمي‌گذاري. 4- نگرانم كه روزي آتش آه ما تو را بسوزاند. 5- دوار يا ده‌وار: خانه‌ي عشايري مناطق غرب كشور كه از موي بز بافته مي‌شود.چادر آسمان سرپناه ما است. 6- از زمين مطمئن و خاطرجمع نيستيم؛ چنانكه طمعي و اميدي به جان خودمان نداريم.

حیدرعلی شفیعی
بازهم بغضی گلوی آسمانم را گرفته
دم به دم شو رو طنین واژگانم را گرفته
زلزله خانه به خانه با لهیب آتشینش
شیشه ی عمر از کف پیر و جوانم را گرفته
چنگ خونین زمانه قصر عشقم سرنگون کرد
این غم جان سوز را بنگر که جانم را گرفته
درد شهر ازگله را از کدامین کس بپرسم
شیون و اوارگی  روح و روانم را گرفته
التهاب سرپل و. زلف پریش دخترانش
هم دهانم بسته امشب هم زبانم را گرفته
پا به پا می رقصد ومی گیرد و  می تابد و می...
شعله ای که هم زمین و هم زمانم را گرفته
روز و شب با بار اندوه عزیزانی که رفتند
دود و شعله بند بند استخوانم را گرفته
کودکم در زیر این آوار جان داده برادر
این گل غرق به خون تاب و توانم را گرفته

بهروز سپیدنامه
ای زمین از بس که نامردی، بریدی راه را
ریختی در جان مظلومان غمی جانکاه را

آخرین دیدار یاران را در آن شام سیاه
سنگدل،  آخر ندادی فرصتی کوتاه را

از میان آجر و سیمان گلویی خونچکان
می‌کشد با لحن کُردی ناله‌ای جانکاه را:

«روله گه‌م   بی تو په‌ژارم...» ناله می‌خواند به خود
مجلس سوگ کواکب، مویه‌های ماه را

مادری بر گونه‌هایش رد سرخی می‌کشید
پیرمردی ناله می‌زد یا رسول الله را

-  ای زمین کُردی غریبم، غربتم کافی نبود
تا بیفزایی به دردم ، غربتی ناگاه را

کوچه ویران گشته مثل چشم بیداری که دید
زیر آهن ماندن آن چشم خاطرخواه را

 آه را با ناله سودا کرده‌ام،  با خون دل
تا که بنویسم غم جانسوز کرمانشاه را

امین شیرزادی

وقت گله ای مگر ببینند مرا
از فاصله ای مگر ببینند مرا
من غربت تلخ خاک کرمانشاهم
با زلزله ای مگر ببینند مرا

عمریست در آغوش تبرها هستیم
درگیر جدال دردسرها هستیم
حالا به عنایت همین زلزله ها
یک هفته فقط،صدر خبرها هستیم

سهیل زمانی -کرمانشاه
ما خواب بودیم و نفهمیدیم
دستِ کی روی شونه هامون بود
افتادنِ  برگای پاییزی
شکل سقوط خونه هامون بود
هر مرَدی که روی زمین افتاد
من خونه ی ویرانو حس کردم
هربرگی که روی زمین افتاد
افتادن ایران و حس کردم
توو شهر دلتنگی نبود
جنگیدنو جنگی نبود
توو خوابِ بچه های ما
خواب مداد رنگی نبود
از پیش لرزیدم جلو آینه
انگار فهمیدم چیه این راه
پس لرزه هامم شد یه درد واسه
آبادیای دور کرمانشاه
با هر نفس صد بار می میرم
با این غم کشدار می میرم
هربار با یک خبر تازه
تکرار روو تکرار می میرم

توو شهر دلتنگی نبود
جنگیدنو جنگی نبود
توو خوابِ بچه های ما
خواب مداد رنگی نبود

محمدجواد جلیلیان-کرمانشاه
چه‌نێ زه‌خمه‌یل کاری ها له‌ گیانم
چــه‌نێ داخ دیــاری هـــا له‌ گیانم
چه‌نێ له‌ێ باخ سزیا داخ بۊنم؟
چه‌نێ له‌ێ ماڵ رمیا داخ بـۊنم؟
م وه‌ێ ده‌رد گـرانه‌و چـۊ بمینم؟
وه‌ل ئێ هه‌مگه‌ ژانه‌و چۊ بمینم
ت چید و حاڵ زارێ بی وه‌ تـۊشم
تیه‌ریکان شـه‌وارێ بی وه‌ تـۊشم
هناسه‌ێ سـه‌رد یاران ئاگـرم دا
په‌ژاره‌ێ درده‌داران ئاگــرم دا
له‌ شـارم شـوون رێــوارێ نه‌مه‌ن دی
گوڵ سه‌وزێ له‌ قه‌ێ دارێ نه‌مه‌ن دی
م پائیزێگ له‌ ده‌ردم که‌س نیه‌زانێ
خه‌م ساڵه‌یل سه‌ردم که‌س نیه‌زانێ
که‌سێ له‌ێره‌ نه‌مه‌ن باو تا بچیمن
له‌ ئێره‌ دڵ بکـــه‌ن باو تا بچیمن
وڵات خه‌م له‌ گیانم! یه‌ حه‌قد نه‌ۊ
دیـار بێ زوانـم ! یه‌ حه‌قد نه‌ۊ
له‌شد له‌ێره‌ بــه‌ن و جارێ نیه‌زانی
له‌ باند شین که‌ن و جارێ نیه‌زانی
ت هه‌ر شه‌و یه‌ێ خه‌مێ سه‌ر نه‌ێده‌ شاند
چمان قــۊلی چـه‌مێ سه‌ر نه‌ێـده‌ شاند
دیاری زه‌خم جاران وه‌ یه‌ ئـۊشن
غه‌ریبی ناو شاران وه‌ یه‌ ئۊشن
...
خه‌م ژینـم بـوه‌م له‌ێ شاره‌ تا کوو؟
له‌ ماڵان شوون پاێ ئاواره‌ تا کوو؟
م وه‌ سـزیان خـوه‌م هووکـاره‌ بۊمه‌
وه‌ داخ و ره‌نج و خه‌م هووکاره‌ بۊمه‌
م وه‌ زه‌خمه‌یل گیانم هه‌ر ژیامه‌
وه‌ ژانـه‌یل ژیانـم هــه‌ر ژیامه‌
من و ئێ شین بێ نیشانه‌ تا که‌ێ؟
من و ئه‌سر چـۊ وارانه‌ تا که‌ێ؟
شه‌وار سه‌رده‌ ته‌نیا له‌ێره‌ مه‌یله‌م
هاوار ده‌رده؛‌ لێوا له‌ێره‌ مه‌یله‌م